Het hart bestaat uit vier kamers - twee voorkamers (atria) en twee kamers (ventrikels). Binnen de rechter voorkamer van het hart (rechteratrium) bevindt zich een groep van cellen genaamd de sinusknoop. Dit is de natuurlijke pacemaker van het hart. De sinusknoop wekt de elektrische impuls op die ervoor zorgt dat het hart samentrekt.
In normale omstandigheden, beweegt de impuls eerst door de atria naar de verbindingsweg tussen de atria en ventrikels, genaamd de atrioventriculaire (AV) knoop. Wanneer het signaal zich voortbeweegt van de sinusknoop over de atria, trekken deze samen. Het bloed aanwezig in de atria wordt dan naar naar de ventrikels gepompt. Het elektrisch signaal verplaatst zich vervolgens van de AV-knoop naar de ventrikels en zorgt ervoor dat ook de ventrikels samentrekken. Het bloed wordt in de bloedsomloop gepompt en kan zich verder verspreiden in de bloedsomloop.
Bij VKF zullen de voorkamers (atria) een chaotisch elektrisch signaal ontvangen waardoor de voorkamers zullen fibrilleren. De AV-knoop wordt gebombardeerd met impulsen die zich naar de ventrikels willen verplaatsen. Niet alle impulsen worden doorgegeven wat zorgt voor een snelle samentrekking van de ventrikels, maar aan een trager tempo dan de voorkamers.
Het resultaat is een snelle en onregelmatige hartslag. De hartslag in VKF kan variëren tussen de 100-175 slagen per minuut. Een normale hartslag bevindt zich tussen 60 tot 100 slagen per minuut.
Bron: Mayo Clinic